SON DAKİKA | Fransa’da hükümet güvenoyu alamayarak düştü

“UZLAŞTIRICI” BARNİER, BÜTÇE KONUSUNDA UZLAŞI SAĞLAYAMADI

Erken genel seçimin üzerinden yaklaşık 2 ay geçmesinin ardından eylülde kurulan azınlık Barnier hükümetinin, ülkedeki siyasi çalkantıyı dindirebileceği umutları doğmuştu.

Daha önce 4 kez kabinede görev alan, Avrupa Komisyonunda iki kez ülkesini temsil eden ve Avrupa Birliği (AB) Brexit Başmüzakerecisi olarak görev yapan Barnier’nin, aşırı sağcıların ve solcuların güçlü iki blok oluşturduğu Fransız siyaset arenasına da “uzlaşı” getirebileceğine inanılıyordu.

Ancak Barnier hükümetinin ilk zorlu sınavının 2025 Bütçe tasarısı olacağı biliniyordu. Yılın ikinci çeyreğinde kamu borcu, gayri safi yurt içi hasılanın (GSYH) yüzde 112’sine ulaşan Fransa için hükümet yeni bütçe kapsamında 40 milyar avro tasarruf ve 20 milyar avro vergi artışı öngörüyordu.

Barnier hükümeti, 2 Aralık’ta 2025 sağlık sigortası bütçesini Mecliste oylama yapmadan geçirmesine hak tanıyan Anayasa’nın 49. maddesinin 3. fıkrasını işletmesinin üzerine Fransa’da 5. Cumhuriyet döneminin en kısa hükümeti olma tehlikesi ile karşı karşıya kaldı.

Solcu ittifakı NFP yanı sıra aşırı sağcılar 2025 bütçesi konusunda anlaşamadıkları hükümetin bu son adımına tepki olarak, 2 farklı gensoru önergesi sunmuştu. NFP ittifakının gensoru önergesini 185 vekil Meclise sunarken, aşırı sağcı RN, destekçileriyle beraber toplam 140 vekil kendi önergelerini vermişti.

Bütçe konusunda uzlaşı sağlanamaması aşırı sağcıların yaklaşık 3 aydır hükümete sundukları üstü kapalı desteği çekmelerine yol açarken, aşırı sağcılar, solcuların gensoru önergesine de destek vereceklerini duyurmuştu.

73 yaşındaki muhafazakar Barnier ve hükümetinin düşmesi, yalnızca kamu borçları ile darda olan Fransa’yı değil bütün Avro Bölgesi’ni olumsuz etkileyebilir.

Fransa’da en son 1962’de Mecliste kabineye karşı verilen gensoru önergesi kabul edilerek dönemin Başbakanı Georges Pompidou ve hükümetinin düşmesine neden olmuştu.

ERKEN GENEL SEÇİMLERDEN BARNİER HÜKÜMETİNE GİDEN SÜREÇ

Aşırı sağın Avrupa Parlamentosu (AP) seçimlerindeki yükselişinin ardından Macron’un ulusal meclisi feshederek gittiği erken genel seçimde, hiçbir parti ya da ittifak salt çoğunluğu elde edememişti.

Solcu NFP ittifakını oluşturan Boyun Eğmeyen Fransa (LFI) 72, Sosyalistler ve bağlantılılar 66, Sosyal ve Çevreci grup 38, Cumhuriyetçi Demokrat Sol 17 sandalyeye sahip olurken, Macron’un meclis ittifakını oluşturan Cumhuriyet için Birlikte partisi 99, Ufuklar partisi ve Bağımsızlar 31, Demokratlar (MODEM) ise 36 milletvekili kazanmıştı.

Meclisin üçüncü büyük siyasi grubunu ise 142 milletvekili ile aşırı sağcı Ulusal Birlik (RN) ve ortakları oluşturmuş, Barnier’nin partisi Cumhuriyetçi Sağ grubu 47, LIOT grubu ise 21 milletvekili ile meclise girmişti.

Macron, seçimin galibi solcu ittifak yerine 47 milletvekili bulunan Cumhuriyetçilerden Barnier’i başbakan olarak atamıştı.