Bu millet yıkılmaz

6 Şubat depremlerinden en çok etkilenen kentlerden biri olan Hatay’da devletin kendilerine vereceği sapasağlam yepyeni evleri beklerken konteyner kentte kalanlar birbirlerine verdikleri destekle umudu ve yaşama sevincini hep korudu. Onlardan biri de Hatay Antakya’da evi yıkılan Muzaffer Ölçer. Depremzede Ölçer, 2 çocuğu ve eşiyle birlikte yerleştiği konteyner kente umudunu da beraberinde getirdi.

Daha önce ayakkabı tamiri yapan Ölçer, konteyner kentte bisiklet süren çocukların tamir ihtiyacını gördü ve küçük bir tamirhane kurdu. Bisikleti bozulan çocuklara yardım eden Ölçer “Çocukların mutlu olmasını görmek bana iyi geliyor. Elimden geldiği kadar buzdolabı v.b. ev aletleri bozulanlara da yardım ediyorum. Yani anlayacağınız konteyner kentin tamircisi oldum” diyor.

OĞLUM DA GÖNÜLLÜ
Konteynerin önünü, çizdiği çiçek ve ağaç resimleriyle süsleyen Ölçer, hikayesini SABAH’a anlattı: Depremde eşimin ailesinden kayıplarımız oldu. Evimiz yıkıldı. Ama çok şükür ailemde bir şey yok. Bir oğlum şimdi Türk Kızılay’ında gönüllü çalışıyor, insanlara yardım ediyor. Biz oturduğumuz yerden gelen yardımlarla hayatımızı sürdüremeyeceğimizi biliyoruz. Böyle bir hayat da istemiyoruz. Üretmeden rahata konmayı sevmiyoruz. Buradaki ihtiyaçların neresinden tutup bir işe yarayabilsek mutlu oluyoruz.

YAPTIKLARI LEGO EVLERİ SALLAYARAK OYUN OYNUYORLARDI
3 YIL önce Erasmus programıyla Malatya’dan Polonya’ya giden ve oraya yerleşen psikolog Şerife Akkoyun (27), asrın deprem felaketi yaşanınca Malatya’ya geldi. Genç psikologun ailesi depremden sağ kurtuldu. Ancak depremden 20 gün sonra profesyonel yüzücü ağabeyi Fatih Akkoyun’un İsviçre’de Ren nehrinde yüzdüğü sırada kramp girmesi sonucu ölümünün haberini aldı. Malatya’daki yıkımı gördükten sonra bir daha Polonya’ya dönmeyen Şerife Akkoyun, tüm birikimiyle Malatya’ya kreş açtı. Burada çok sayıda depremzede çocuğa ücretsiz bakım ve psikolojik destek sağladı. Genç psikolog SABAH’a konuştu: Tükenmişliği görünce çocuklar için kreş açmaya karar verdim. Memleketime bir faydam olur diye düşündüm. Aileler o süreçte çocuklarını emanet edebilecekleri güvenli bir yer arıyordu. Çocuklar kendi aralarında legodan ev yapıp daha sonra alttan sallayarak deprem oluyor diye oynuyorlardı. Depremin etkisini üzerlerinden atmaları için eğitim ve oyunlar oynattık. Birçok çocuğumuzu bu şekilde o zihinsel travmadan kurtarabildik.